به عنوان پدر و مادر، هرگز نمیخواهید کودک دلبندتان با مشکلی روبرو شود؛ اما زمانیکه پای اوتیسم به میان میآید به طور ایده آل تا 18 ماهگی فهمیدن اینکه کودکتان دچار این بیماری است مشکل است؛ اما اهمیتی ندارد کودکتان در چه سنی است، امیدتان را از دست ندهید. درمان میتواند اثرات این اختلال را کاهش داده و به کودکتان در یادگیری، رشد و پیشرفت کمک میکند.
اوتیسم چیست؟
اوتیسم طیفی از اختلالات مرتبط با یکدیگر با هسته مشترک از علائم است. اختلال طیفی اوتیسم در طفولیت و اوایل دوران کودکی ظاهر میشود و باعث به وجود آمدن تاخیر در بسیاری از زمینه های اصلی رشد مثل یادگیری تکلم، بازی کردن و تعامل با دیگران میشود.
علائم و نشانه های اوتیسم به طور گسترده ای مانند اثراتش متفاوت هستند. برخی کودکان مبتلا به اوتیسم فقط اختلالات خفیفی دارند در حالیکه بسیاری از آنها با مشکلات بیشتری دست و پنجه نرم میکنند. با این حال هر کودک در طیف اوتیسم، حداقل تا حدی در این سه زمینه مشکل دارد:
- برقراری ارتباط کلامی و غیر کلامی
- ارتباط با دیگران و دنیای اطراف آنها
- فکر کردن و رفتار انعطاف پذیر
نظرات مختلفی در میان پزشکان، والدین و متخصصان در مورد علت اوتیسم و چگونگی درمان آن وجود دارد. با این حال واقعیتی که همه روی آن اتفاق نظر دارند اینست که مداخله زود هنگام و متمرکز کمک کننده است و اثر درمان برای کودکانی که در خطر هستند یا آنهایی که علائم را زودتر نشان میدهند، متفاوت خواهد بود.
والدین چطور تشخیص دهند؟
شما در بهترین موقعیت برای تشخیص علائم اولیه اوتیسم هستید چرا که کودک خود را بهتر از هر کس دیگری میشناسید و رفتارها و خلق و خویی که یک پزشک اطفال شاید نتواند در یک ویزیت سریع 15 دقیقه ای ببیند را هر روز نظاره گر هستید. پزشک اطفال میتواند یک شریک ارزشمند باشد اما اهمیت مشاهدات و تجربیاتتان را دست کم نگیرید. مهم این است که خودتان را آموزش دهید تا بدانید چه چیزی طبیعی است و چه چیزی نیست.
بر رشد کودکتان نظارت داشته باشید. اوتیسم انواع تاخیرات رشدی را شامل میشود، بنابراین توجه به زمانی که کودکتان به نقاط عطف اجتماعی، عاطفی و شناختی میرسد، یک راه موثر برای تشخیص زودهنگام این مشکل است. چون تاخیر در رشد به طور مستقیم به اوتیسم مربوط نمیشود، ممکن است خطر عدم تشخیص این بیماری افزایش یابد.
...
ادامه توضیحات را در لینک اصلی زیر بخوانید:
- ۹۸/۰۵/۱۷